Na zewnątrz uwagę zwracają m.in. światła dzienne LED, które nie tylko poprawiają estetykę, lecz także zapewniają mniejsze zużycie energii.

Kabina typu CG19N, sypialna, z jednym łóżkiem, o standardowej wysokości dachu, ma zawieszenie powietrzne, 4-punktowe. To zawieszenie świetnie amortyzuje i takim pojazdem po prostu "płynie się" po nierównych drogach. Tak więc główne nasze wrażenie z jazdy próbnej było takie, że czuliśmy się jak. na statku.

Wyposażenie jest bogate, szczególnie kierowca ma zapewniony wysoki komfort. Fotel pasażera co prawda jest zwykły, składany, ale fotel kierowcy (Medium) pneumatycznie zawieszony, z wszechstronną regulacją, m.in. tłumienia drgań, także z przedłużaniem siedziska, z regulacją podparcia na plechach na dwóch wysokościach, podgrzewany, z dwoma podłokietnikami (o ich wykończeniu i estetyce można by dyskutować, ale w końcu nie jest to pojazd do transportu długodystansowego). Do pełni szczęścia brakuje w nim tylko wentylowania.

Deska rozdzielcza miękka, kierownica obszyta skórą, wielofunkcyjna (m. in. przyciski sterowania radia i tempomatu), z dwupłaszczyznową regulacją o dużym zakresie - w Scanii to już tradycja. Do tego automatyczna klimatyzacja, której, niestety, nie da się wyłączyć. Klima może służyć zarówno do chłodzenia jak i ogrzewania kabiny, zgoda, ale wysusza powietrze i wolelibyśmy mieć wybór. Poza tym elektrycznie sterowane szyby i lusterka (podgrzewane), szyba przednia przyciemniana, podgrzewana. Kamera cofania przydaje się podczas manewrowania w ciasnych miejscach.

Jest też wywietrznik dachowy otwierany elektrycznie, ale rzadko będzie się przydawał, bo raczej kierowca nie będzie chciał słuchać agregatu pracującego tuż nad kabiną.

Wśród schowków wewnętrznych spora szuflada pod leżanką, kieszenie w drzwiach z miejscem na butelki i nieduże schowki nad szybą czołową. Trzeba pochwalić, że wyłożono je miękkimi matami, aby schowane tam przedmioty nie podskakiwały. Po stronie pasażera znajdujemy rozkładany stolik śniadaniowy.

Silnik SCR 13-litrowy spełnia normę emisji spalin Euro 5. Scania, podobnie jak inni producenci, nie spieszy się z zarzucaniem rynku silnikami Euro 6, bo w sytuacji braku zachęt finansowych dla użytkowników takich pojazdów, nadal wolą oni kupować "europiątki". Można spodziewać się w drugiej połowie roku wzmożonego popytu na takie pojazdy, tańsze od Euro 6, które będą obowiązkowe od początku 2014 r. W układzie wtryskowym zastosowano pompowtryskiwacze PDE. Główną zaletą tego silnika, wprowadzonego do oferty przed rokiem, jest prosta budowa, duża wytrzymałość oraz odporność na paliwo o zwiększonej ilości siarki.

Skrzynia biegów zautomatyzowana, Opticruise, bez pedału sprzęgła, z funkcją Kickdown - jeśli trzeba gwałtownie przyspieszyć, pojazd natychmiast reaguje na nagłe wciśnięcie pedału "gazu".

Ogranicznik prędkości ustawiono na 85 km/h. Odejście od powszechnego do niedawna limitu 89 km/h staje się coraz bardziej powszechne wśród producentów ciężarówek, bo zapewnia spore oszczędności paliwa przy niewielkich stratach w czasie przejazdu. Tempomat pozwala zrelaksować się na dobrej drodze. Szkoda, że producent nie stosuje tzw. wolnego koła, czyli automatycznego przełączania się skrzyni biegów na bieg neutralny, kiedy pojazd jest na łagodnym zjeździe i porusza się siłą bezwładu. Pozwoliłoby to na dodatkowe oszczędności paliwa. Jest za to system Scania Driver Suport, który na bieżąco ocenia styl prowadzenia pojazdu przez kierowcę i udziela wskazówek prowadzących do oszczędnej jazdy.

Hamulec silnikowy można uruchamiać przyciskiem pod nogą - jeśli przytrzymamy nogę dłużej, działa bardziej intensywnie, skrzynia mocniej redukuje biegi. Można też włączyć uruchamianie automatyczne, wraz z przyciśnięciem pedału hamulca zasadniczego. Podczas jazdy na pusto taki hamulec jest wystarczającym rozwiązaniem, ale z pełnym ładunkiem przydałby się retarder.

Udogodnieniem podczas ruszania na wzniesieniu jest system zapobiegający staczaniu się pojazdu (Hill Hold). Tylna oś jest automatycznie podnoszona i opuszczana, przy nacisku 11.500 kg. Ciekawym rozwiązaniem jest dociążanie osi napędowej do 13.000 kg, szczególnie przydatne w warunkach zimowych.

Mimo że tylna oś nie jest skrętna (takie rozwiązanie Scania zastosowała m.in. w testowanej przez nas niedawno śmieciarce), samochód jest dość zwrotny i dobrze sobie radzi w ciasnych uliczkach.

W sumie to pojazd wygodny do jazdy na długie trasy i sprawny w mieście. Zatem w dystrybucji, nawet dalekosiężnej, jak znalazł, co nie znaczy, że nie można jeszcze kilku rzeczy udoskonalić.

Zabudowa Igloocar jest konstrukcją samonośną, klejoną z płyt warstwowych typu "sandwich" izolowanych bezfreonową pianka poliuretanową, z poszyciem z laminatu poliestrowo-szklanego z żelkotem, na zewnątrz i wewnątrz. Ściana przednia przystosowana do montażu agregatu chłodniczego (Carrier Supra 850). Podłoga izolowana, pokryta jednym arkuszem blachy Al. ryflowanej, spawanej szczelnie z kątownikiem tworząc tzw. wannę, drzwi boczne jednoskrzydłowe (szer. 900 lub 1300 mm, na prawej ścianie). Drzwi tylne dwuskrzydłowe, otwierane pod kątem 270 st., uszczelniane wielostopniowo, blokowane w pozycji otwartej, osprzęt ze stali nierdzewnej, nosek pod windę załadowczą. Rama pośrednia spawana z profili stalowych zimno giętych.

Zewnętrzne wymiary zabudowy (dł./szer./ wys.) - 7.600/2.600/2.830 mm. Komora ładunkowa mieści 18 Europalet. Zabudowa jest lekka, jej masa (bez wyposażenia dodatkowego) wynosi ok. 2.600 kg. Producent udziela na nią 24-miesięcznej gwarancji.

Winda załadunkowa BÄRCargolift BC 2000 S4, o wadze 511 lub 597 kg, ma platformę aluminiową o długości podestu 1.860 mm i szerokości 2.520 mm. Ładowność - 2.000 kg (moment udźwigu 20 kNm - 2.000 kg na długości ramienia 1.000 mm). Wyposażona jest w automatyczne poziomowanie oraz dochodzenie podestu do podłoża, hydrauliczne wspomaganie otwierania oraz zamykania podestu, plastikowe rolki chroniące podest i ramiona windy przed zarysowaniem. Sterownik zewnętrzny + sterowanie nożne na platformie.