AS oznacza dużą, sypialną kabinę Active Space, 440 – techniczne DMC zestawu, jaki może tworzyć ciągnik na poziomie 44 ton, S50 – moc silnika 500 KM, T – ciągnik siodłowy, natomiast P – tylne zawieszenie pneumatyczne na czterech poduszkach.

To Stralis z topową dla tego typoszeregu kabiną – Active Space High Roof, czyli z wysokim dachem. Podczas modernizacji w ubiegłym roku powiększono ją. Jest dłuższa o 90 mm, co przełożyło się m.in. na zwiększenie o 40 mm zakresu przesuwania fotela kierowcy. Teraz za kierownicą wygodną pozycję zajmie niski i wysoki driver. Nie ma problemu z przebieraniem się na stojąco. Tunel silnika i sufit dzieli 2.080 mm, czyli podobnie jak w podwyższonym przy okazji ostatniego liftingu Renault Magnum (2.070 mm) i Volvo FH Globetrotter XL (2.010 mm). Deska rozdzielcza jest ergonomiczna. Przyciski do obsługi podstawowych funkcji (w tym zautomatyzowanej skrzyni) są słusznych rozmiarów i dobrze oznaczone, tarcze zegarów są przyzwoitej wielkości, a umieszczony pomiędzy nimi kolorowy wyświetlacz komputera pokładowego – duży i czytelny. Ulokowana pod dolną leżanką chłodziarka jest łatwo dostępna i nie hałasuje na wybojach. Natomiast wnęki na napoje znajdujące się na szczycie kokpitu mogłyby być głębsze. W polskich warunkach eksploatacyjnych plusem jest sprężyste zawieszenie szoferki. Gdy na wąskiej drodze przychodzi minąć się z innym składem i prawe koła „złapią” pobocze, kierowca nie ma nieprzyjemnego wrażenia bujania kabiną na boki. Stacyjka umieszczona jest na kolumnie kierownicy tak nisko, że początkowo musisz schylać głowę, żeby wcelować kluczykiem, ale po załadowaniu niskopodwoziówki (najczęściej niezbędna jest regulacja tylnego zawieszenia), silnik można wyłączyć z zewnątrz, wchodząc tylko na pierwszy schodek.

Ruszamy w trasę. Za nami trzyosiowa naczepa niskopodwoziowa Pacton Jumbo Strong Line, na niej – około 25-tonowa koparka gąsienicowa. Prawie 13-litrowy, rzędowy, sześciocylindrowy motor Cursor 13 zachowuje się, jakby ten ciężar nie robił na nim wrażenia. Rozpędza się chętnie, zautomatyzowana skrzynia ZF EuroTronic zmienia przełożenia sprawnie. Motor potężnie ciągnie już od 1.000 obr./min, podobnie jak nowe trzynastolitrówki XPI Scanii. W efekcie nasz zestaw spokojnie dotrzymuje na drodze tempa załadowanym ciągnikom z naczepami firanowymi, mimo znacznie wyższych oporów. Swoją przewagę pięćsetkonny silnik pokazuje też na podjazdach, na których odjeżdża słabszym o 50-70 KM składom.

Czasami na podjazdach przechodzimy na tryb ręcznej zmiany przełożeń, oszczędzając paliwo. Mimo wysokich średnich prędkości i przeciętnej techniki jazdy kierowców spotyka nas miłe zaskoczenie. Spalanie wyszło około 32 l ON na 100 KM. Dobry kierowca poprawiłby ten wynik.

Koń Iveco przy energicznym ruszaniu przypomina spłoszonego rumaka. Zdarza mu się szarpnąć. W Polsce, gdzie nie można dolać AdBlue z dystrybutora, tak jak na Zachodzie, uciążliwe jest też uzupełnianie płynu na bazie mocznika (Stralis osiąga normę Euro 5 dzięki technologii SCR). Dolewanie AdBlue z dużego, 18-litrowego baniaka to zadanie dla dwóch.

Stralis z 500-konnym silnikiem i zautomatyzowaną skrzynią to wyróżniający się pojazd wśród ciągników długodystansowych. Jest mocny i oszczędny, a jego wady nie są w stanie przesłonić ogólnego pozytywnego obrazu.

Mocny silnik o solidnym ciągu już od 1.000 obrotów. Niskie zużycie paliwa. Harmonijnie współpracująca z silnikiem skrzynia EuroTronic. Sprężyste zawieszenie kabiny.

Zbyt nisko umieszczona stacyjka. Niewygodne uzupełnianie AdBlue z baniaka. Czasami szarpie przy energicznym ruszaniu.