Firma First Truck International oficjalnie wprowadziła na polski rynek samochody dostawcze Maxus produkowane przez brytyjską LDV Group Limited. Podczas niedawnej prezentacji prasowej w Warszawie wypróbowaliśmy furgon z silnikiem o mocy 120 koni.

Auto było w wersji 3,5 t DMC, z krótkim rozstawem osi SWB (3.100 mm) i średnią wysokością dachu (2.315 mm). Furgon występuje jeszcze w wersjach 2,8 lub 3,2 t DMC, z długim rozstawem osi LWB (3.850 mm) oraz z niskim (2.070 mm) lub wysokim dachem (2.540 mm). W odmianie SWB długość nadwozia wynosi 4.920 mm, a w wersji LWB 5.670 mm.

W kabinie jakość materiałów nie odbiega od tego, co oferują główni konkurenci, np. trojaczki Citroen Jumper, Fiat Ducato i Peugeot Boxer. Zaskoczeniem jest umiejscowienie zegarów pośrodku kokpitu. Nie wygląda to źle, ale odczyt dwóch wskaźników: paliwa i temperatury silnika jest utrudniony, bo są daleko od oczu kierowcy. Jak już niemal każdy dostawczak, także i Maxus ma dźwignię zmiany biegów umieszczoną na kokpicie. Manetka jest łatwo dostępna, jednak w modelu, którym jeździliśmy, chodziła dość szorstko, szczególnie podczas przełączania z biegu pierwszego na drugi.

Do napędu Maxusa służy turbodiesel common rail włoskiej marki VM Motori, który napędza przednie koła. Silnik ma pojemność 2.499 ccm i występuje w trzech wariantach mocy: 95, 120 i 135 KM. Do prędkości 100 km/h jednostka 120 KM nie męczy uszu. Powyżej setki daje o sobie znać bardzo intensywnie.

Pusty Maxus na poprzecznych nierównościach podskakuje z podobnym animuszem co jego przednionapędowi konkurenci (Ducato, Jumper, Boxer), ale na zakrętach wykazuje się większą podsterownością niż wspomniana trójka dostawczaków.

Najtańszy Maxus furgon (wersja 2800 SWB LR 95) kosztuje 59.694 zł netto, a ceny podwozi pod zabudowę zaczynają się od 58.578 zł netto. Auta są już w sprzedaży.