Opisywany MAN debiutował w 2005 r. Najczęściej spotykany jest w konfiguracjach 4x2 (rzadziej 4x4), czterech klasach tonażowych: o DMC 7,5, 8, 10 i 12 t, z rozstawami osi 3.300, 3.600, 4.850, 5.200 i 5.550 mm, o maksymalnym technicznym obciążeniu osi: przedniej 4,4 t, tylnej 8,4 t. Do wyboru są turbodiesle common rail Euro 3, Euro 4 i Euro 5 (z układem SCR z AdBlue): czterocylindrowe o poj. 4,6 l i mocy 150 lub 180 KM oraz szcześciocylindrowe o poj. 6,9 l i mocy 206 lub 240 KM. Mniejsze najczęściej współpracują z pięcio- lub sześciobiegowymi ręcznymi skrzyniami ZF (rzadziej spotykane są sześciostopniowe automaty MAN TipMatic), większe z dziewięcioprzełożeniowymi, manualnymi Eaton. Silniki nie sprawiają większych kłopotów, wymagają jednak odpowiedniej jakości ON. W ręcznych skrzyniach sporadycznie padają synchronizatory. Po ok. 300-400 tys. km może zacząć hałasować turbosprężarka.

TGL może mieć jedną z trzech typów kabin: krótką niską C, sypialną przedłużoną L lub przedłużoną podwyższoną LX. Pneumatyczne zawieszenie szoferek jest komfortowe i praktycznie bezawaryjne. Krytykowane są natomiast wycierające się plastiki wykończeniowe oraz przecierające się tapicerki. Cięgi zbiera też mało wydajny system wentylacji dziennych kabin.

Wóz spotykany jest z mechaniczno-pneumatycznym lub pneumatycznym zawieszeniem kół. W układzie mieszanym pękają metalowo-gumowe tuleje resorów, wybijają się stabilizatory, w autach z pełną pneumatyką sporadycznie zdarzają się awarie elektronicznych czujników regulujących ciśnienie i elektrycznych wiązek sterowania zawieszeniem z kabiny. Nie ma problemów z układem hamulcowym. Bolączką są słabo zabezpieczone przed wilgocią kostki elektryczne przy tylnych lampach.

Na rynku wtórnym TGL należy do droższych dystrybucyjnych ciężarówek. Plusem są niewielkie przebiegi oferowanych ciężarowek. Minusem słabo dostępne używane części, w serwisach brak też ich zamienników.

Wysoka ogólna niezawodność. Duży wybór konfiguracji tonażowych i rozstawów osi. Bezawaryjne zawieszenie szoferek.

Drogie części. Brak zamienników. Przebicia na kostkach elektrycznych tylnych lamp. Awarie czujników ciśnienia w zawieszeniu.

- Większość egzemplarzy jest w dobrej kondycji i wymaga jedynie podstawowej obsługi eksploatacyjnej, TGL, w porównaniu do poprzednika ma wydłużone okresy międzyprzeglądowe. LE 2000 musiał gościć w serwisie minimum co 60 tys. km, aktualny model co 80 tys. km. Uwaga tylko na egzemplarze wykorzystywane przez szkoły nauki jazdy. Miewają nadmiernie zużytą mechanikę.