U nas spotykane są głównie skrzyniowe Mastery w wersjach: L2H1, którą zbudowano na podwoziu z rozstawem osi 3.578 mm i L3H1 - 4.078 mm. W obu przypadkach burty (stalowe lub aluminiowe) mają typową wysokość 400 mm, a drugie z wymienionych aut występuje również z tzw. podwójną kabiną (5-6 miejsc).

Skrzyniowe Mastery cieszą się opinią bardzo funkcjonalnych aut. Zazwyczaj zaopatrzone są w plandeki, a kubatura ładowni wynosi blisko 20 m sześc. (w wersji długiej, podwyższonej - L3H2). Niektórzy użytkownicy zapominają niestety, że powiększony rozmiar ładowni nie oznacza zwiększenia ładowności. Auta są nierzadko przeładowywane ponad wszelką miarę, a skutki widać na giełdach. W niektórych egzemplarzach szybkiej wymiany wymagają np. sworznie zawieszenia, to właśnie rezultat przewożenia zbyt dużych ciężarów.

Plusem jest wygodna i funkcjonalna szoferka. Użytkownicy podkreślają, że drzwi otwierają się na odpowiednią szerokość (70 stopni), a stopień wejściowy jest umieszczony wystarczająco nisko (430 mm), co ułatwia dostęp do szoferki. - Gdyby jeszcze nie te drażniące drobiazgi - narzeka pan Konrad Jurecki, który Mastera eksploatuje od sześciu lat, a co pewien czas dają mu się we znaki zacinające się zamki w drzwiach i puszczające uszczelki przy szybach.

Zazwyczaj chwalone są silniki Mastera. Zarówno jednostka 2,5-litrowa (80 KM, dane w tabeli) z pośrednim wtryskiem paliwa, jak i 2,8-litrowa (115 KM) z wtryskiem bezpośrednim palą umiarkowanie (średnie wskazania dotyczące jazdy w trasie to 8,3-9,5 l/100 km), nie ma też kłopotów z ich uruchamianiem zimą. Mechanicy podkreślają jednak, że motory nie tolerują marnej jakości ON. Dotyczy to głównie wersji 2,8-litrowej. Wbrew obiegowym opiniom o niskiej trwałości skrzyni biegów Masterów, tylko nieliczni pytani przez nas użytkownicy utyskiwali na tego rodzaju problemy. Cięgna łączące dźwignię zmiany biegów z przekładnią, które są rzekomym powodem kłopotów, trzeba było wymienić dotychczas w jednym na dziesięć lustrowanych przez nas aut.

- Ta generacja Mastera prezentuje się słabiej w porównaniu z obecną, jeśli weźmie się pod uwagę jakość wykonania oraz technikę. Korozja atakuje dół drzwi, ranty błotników, nadproża. Mało trwałe jest przednie zawieszenie, w którym pojawiają się luzy. Szybko "lecą" przednie amortyzatory. Wysokoprężne silniki ocenić należy wysoko, acz uważać na jakość ON. (JD)

Funkcjonalna kabina. Spora ładownia. Ekonomiczne jednostki napędowe (szczególnie 2.5 D).

Mała odporność silnków na kiepskiej jakości ON. Niedokładne spasowanie detali. Podatność na korozję.